11 Eylül 2015 Cuma

ÖLÜM BİR TERHİSTİR, TEBDİL-İ MEKÂNDIR

ÖLÜM, bu dünya yaşamındaki sürecin sona ermesidir.

Ebed memleketlerinin yolcusu olan insanın bu iki kapılı muhteşem saraydaki MİSAFİRLİĞİNİN, DENENMESİNİN, TEKAMÜLÜNÜN VE GÖREVİNİN son bulmasıdır.11/7,18/7, 67/2

Bu anlamda ölüm diğer tabir ile “Mevt idam değil, hiçlik değil, fenâ değil,inkıraz değil, sönmek değil, firak-ı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil,fâilsiz bir in’idam değil.
Belki,bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Saadet-i ebediyetarafına, vatan-ı aslîlerine bir sevkiyattır. Yüzde doksandokuz ahbabın mecmaı olan âlem-i berzaha bir visal kapısıdır. Mektubat”

Bu nedenle, Rabbilaleminin ilkelerine bağlı olarak yaşayanlar ve güzel eserler bırakanlar, RABBİNDEN RAZI VE RAZI OLUNANLAR misali yaşam sürenler ölümü severek karşılamıştır. 69/21, 88/9, 101/7 vb.

Ebedi yaşamı arzulayan ve düşünenler, bu dünya surecinde, Rabbilalemine ve ilkelerine uyup, güzellikleri fark edip, daha güzele doğru geliştiren ve güzellikler bırakanlar hoş gelenlerdir, güle güle gidenlerdir, ne mutlu onlara! 89/27-30, 69/21, 88/9, 101/7  vb.

Muhabbetle

Hiç yorum yok:

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı