Basamakları çıkarken, her
akşam olduğu üzere damadı ve kızının, Dededen torunu-çocuklarını almaya gelen,
Eşi de kendi gibi çalışan ve bebeklerini baktırmak durumunda olan, ailenin
sesleri duyulmaktaydı.
Damad:
-Baba Allah razı olsun. Sizlere zahmet veriyoruz. Umarım
üzmemiştir, derken, Dede o muhteşem sesine ve her haline yansıyan gönül
güzelliğiyle:
-Ne demek. Asıl sizden
Rabbim razı olsu. Her gün sevelim, bize
yol arkadaşı olsun diye üşenmeden zahmetlere katlanıp bize, buraya kadar, dünya
güzelini getiriyorsunuz.
Bu sözler, bu görkemli diyaloğ,
anlayış, bakma ve görme farkı, asalet, incelik, duyarlılık, gönül güzelliği
insanı imrendirirken düşüne düşüne merdivenleri çıkmışım.
Kapının önüne kadar
gelirken duyduğum hazzı, bahtiyarlığı, aklımdan geçenleri ancak bu kadar
aktarırken, mutluluğun insanın elinde olduğunu tekrarlamalıyım.
Böyle insanlarla örülmüş bir yaşam
dileğiyle derken,
Evet, yeterki, insan
olalım. Var ediliş nedenini bilelim. Her durumu daha ahsen kılmaya çalışalım.
Tüm benliğimizle, gönül gözüyle bakıp görüp, yaşayalım. Muhabbetle,
GÜZEL BAKAN, GÜZEL GÖRÜR GÜZEL
DAVRANIR https://www.facebook.com/notes/ahmet-aldemir/g%C3%BCzel-bakan-g%C3%BCzel-g%C3%B6r%C3%BCr-g%C3%BCzel-payla%C5%9Fir/1457673054521817
GÖNÜL İNSANI OLMAK https://www.facebook.com/notes/ahmet-aldemir/g%C3%B6n%C3%BCl-insani-olmak/1654488298173624
BAKMAK VE GÖRMEK FARKI https://www.facebook.com/notes/ahmet-aldemir/bakmak-ve-g%C3%B6rmek/1481107562178366
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder