HUMEZE SURESİ

HÜMEZE SURESİ

Kuranı ikra yapan, dünyada bulunma amacını bilen, Allaha önem ve öncelik vererek yaşayanlar ile bunları unutan, umursamayan, kale almayan, Allahtan başka ilahlar edinen, mala tapan kişiliklerin durumu ve yaşama amacı ile esaret ve acıları ortaya konmaktadır.

 Sünnetullah gereği; insan, Allaha önem ve öncelik vermeyince başka şeylere önem ve öncelik verir. Allahın rehberliğine uymazsa başka rehberler edinir. Tercihlerinde, kararlarında Kuran ahlakı değil, amaç edindiği mal, mülk, makam, servet, statü, şöhret vb unsurlar etken olur. Dünya yaşamını kolaylaştırmak için verilmiş mal mülk vb araçlar, araç olmaktan çıkar, amaç olur. Bunlar amaç olunca da elde etmek için bir makam uğruna el etek öpülür, bir ihale için kırk takla atılır, bir menfaat için nice tuzaklar kurulur, hileler yapılır, diller dökülür.

Araçları amaç edinen insan, mal, mülk, makam, servet, statü, şöhret vb şeylere sahip olduğu ölçüde güçlü hissetmeye başlar. Gücünü bunlardan alır. Bunları çoğaltma yarışına girer. Ölesiye, ölünceye dek bunlarla uğraşır.

9Tevbe 34, 35- Altın ve gümüşü yığıp da onları Allâh yolunda harcamayanlar var ya, işte onlara acı bir azâbı müjdele! O gün cehennem ateşinde bunların üzeri ısıtılı(p pullanı)r; bunlarla, onların alınları, yanları ve sırtları dağlanır: "İşte nefisleriniz için yığdıklarınız, yığdıklarınızı tadın!" (denilir).

70Mearic 15-18  [servet] biriktirip, [onu öteki insanların elinden] alanları.

102Tekasür 1-2 Çokluk yarışı, sizi oyaladı, hatta ölesiye, ölünceye kadar.

Öncelikleri bunlar olur. Artık bunlar için yaşar, bunları sever. Bunlara bağlanır, bunlara dayanır. Bunların esiri hizmetçisi olur. Bunlar neyi gerektirirse onun yapılması kaçınılmaz olur. Bunları muhafaza etmek veya artırmak için her şey mubah olur. İtaat bunlara, bu ilahlara yapılır. Öyle ki, bunları elde ettikçe güçlü olduğuna inanır. Hatta gücün kendisi olduğunu bile düşünür. Dilediğini yapar zanneder. Firavun gibi bunların rabbi ben değimliyim hissine düşer. Güç bende sarhoşluğuna kapılır. Emirler yağdırır. Kurallar ihdas eder.

Çevresini de kendine benzetir. Bunlar için yaşar. Bunların hizmetindedir. Bunlar yoksa yok olmuştur, bitmiştir, hiçtir. Bu inançlar içinde kıvranır. Bu uğurda ölür. Bu nedenle, taguti sistemini benimsemeyen, taşlayan, eleştiren, her sese, söze düşmanlık besler.

Kurandan her ayet hem kendi sapkınlığını, hem de sisteminin yanlışlığını ortaya koyar. Düzenini sarsar, yerle bir eder. Kuranı ikra yapan, Rahmanın terbiyesine uyan, Allaha önem ve öncelik veren, Kurana hizmet eden, yaşama, imtihan sırrını bilen insandan rahatsız olur.

Bu nedenle, Diliyle çekiştiren, kaş ve gözüyle işaretler yapıp alay eden her fesat kişinin vay haline! O ki mal yığdı, onu saydı durdu. Malının, kendisini ebedi yaşatacağını sanıyor. Der Kuran.

Bunlar, humeze yapar; insanları, inanaları, sıkıştırmak, sıkıntıya sokmak, men etmek, vurmak, kırmak için arkalarından dolaplar çevirir, tezgâhlar oluşturur, tuzaklar kurar. Açık gizli, örgütler oluşturur. Yasaklar, cezalar getirir. Yalanlar, iftiralar, karalamalar yapar. Hatta yardım , hayır veya fedakarlık yaparken bile yapamaz yapsa da bunlar üzerine hesap yapar.

Hatta bunlarla da yetinmeyip önceki peygamberler döneminde yapıldığı gibi lumeze yapar; davayı, inananları, kişiliklerini, durumlarını, konumlarını alaya alır, aşağılamaya çalışır, saldırgan davranır, tüm yöntemleri kullanarak davalarından vaz geçirmeye çalışır.
Yaklaşık meallerde:

·         Hiç kuşkusuz senden önce de peygamberler alaya alındı. Onlardan alay eden kişileri alay ettikleri şey kuşatıverdi. (En‘âm/10)

·         Hiç kuşkusuz senden önce ilk milletler arasında da elçi görevlendirdik. Onlara hiçbir elçi gelmiyordu ki onu alaya almış olmasınlar. (Hicr/10–11)

·         Ve hiç kuşkusuz senden önce birçok elçiyle alay edildi de içlerinden alay edenleri, o alay ettikleri şey kuşatmıştı. (Enbiyâ/41)

·         Ve Biz öncekilere de nice peygamberler göndermiştik. Onlar kendilerine gelen her peygamberi mutlaka alaya alıyorlardı. Sonra Biz onlardan daha güçlü olanları helâk ettik. Öncekilerin örneği geçti de. (Zuhruf/6–8)

Ayetlerde açıklandığı üzere humeze ve lumeze yapanlar, yaptıkları bu alayın ve saldırganlığın ve topladıkları, uğruna ölesiye çalıştıkları malın çevresinde ömür tüketir. Böyle yapanlar, Hayır, andolsun ki o, Hutame'ye atılacaktır. Der. Hutamede yaşarlar. Bu duruma kendi seçimleriyle düşmüştür. Bu hal ise sahibine sürekli acı ve azap vermektedir. Görünür değil gizli, perdeli çıkar üzere kurdukları amaçlarına da ulaşamazlar, kıvranır dururlar, çok değer verdikleri unsurları bu uğurda tükettikçe azapları artar. Bu, Allâh'ın tutuşturulmuş ateşidir. Bir ateş ki gönüllere işler. Onu, ezmekte, yiyip bitirmektedir.

Öyle ki bu iki konuda tüm yaşamları geçer. Bu direkler arasında kapatılmış bir durumda debelenir durur. Üstelik bu esaretin ve humeze ve lümezenin ve dolayısıyla hutamenin ve yaşamakta olduğu azabın yoldaşı olmuş, bütünleşmiştir. O, onların üzerine kapatılıp kilitlenecektir. Farklı bir yaşamı dahi düşünemeyecek kadar bağlısı olup bir anlamda yaşayan ölü olur.

Bu nedenle, 23/97 Yaklaşık mealde-Ve de ki: "Rabbim, şeytânların dürtüklemelerinden sana sığınırım /Ve kur rabbi euzu bike min hemezatiş şeyatîn. der.

Bunlar dikkate alınarak tutkularımızı, sevdalarımızı, yaşam amaçlarımızı gözden geçirip, oluşturduğumuz esaret zincirlerini kırmalı, Allaha önem verip, tüm tercih ve kararlarımızda Kitaba öncelik verip, ona göre yaşayarak euzu yapıp Rabbilaleminle, Kuranla, dirilmelidir.

http://aaldemira.blogspot.com/

*                               *                              *

1-          وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ Veylul li kulli humezetil lumezeh.

S. Ateş    (İnsanları) Diliyle çekiştiren, kaş ve gözüyle işaretler yapıp alay eden her fesat kişinin vay haline!

Kelimeler       :

            Humeze: Sıkıştırmak, sıkıntıya sokmak, men etmek, vurmak, kırmak

            Lumeze: Çekiştirme, alaya alma, aşağılama, saldırgan davranma,

2- اَلَّذٖى جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ  Ellezîcemea malev ve addedeh.

S. Ateş   O ki mal yığdı, onu saydı durdu.

Kelimeler       :

Addede:Onu bir kalkan sayar.MEsed. Sayma, hesaplama, hazırlama,

Cemea :Toplama, azmetme, karar verme, topluluk,

3- يَحْسَبُ اَنَّ مَالَهُ اَخْلَدَهُ  Yahsebu enne malehu ahledeh.

S. Ateş   Malının, kendisini ebedi yaşatacağını sanıyor.

Kelimeler       :

Halede            :Devamlı, ebedi, saplanıp kalma, altınla süslenme

            Hasebe            :Hesap eder, sanır,

4- كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِى الْحُطَمَةِ     Kella le yumbezenne fil hutameh.

S. Ateş    Hayır, andolsun ki o, Hutame'ye atılacaktır.

Kelimeler       :

Hutame: Aşırı kırıp döken, ezen, kıran, çiğneyen, telef eden, yiyip bitiren, çerçöp, Nebeze:Atılma, çekilme, ihmal,

5- وَمَا اَدْرٰیكَ مَا الْحُطَمَةُ    Ve ma edrake mel hutameh.

S. Ateş    Hutame'nin ne olduğunu sen nereden bileceksin?

           

6- نَارُ اللّٰهِ الْمُوقَدَةُ     Narullahil mukadeh.

S. Ateş    Allâh'ın tutuşturulmuş ateşidir.

Kelimeler       :

Vekade:Yakma, yakan, ateş,

Allah’a aittir; sönmez, bitmez, tükenmez ateştir.

7- اَلَّتٖى تَطَّلِعُ عَلَى الْاَفْپِدَةِ     Elletî tettaliu alel ef'ideh.

S. Ateş    (Bir ateş) Ki gönüllere işler.

Kelimeler       :

Tulua   :Doğma, bakma, hissetme, örtme, işleme, sarma, zakkum ve hurma tohumu,

Feede  :Ef’ideh, fevad sözcüğünün çoğulu olup “kalp” demektir.

Ancak bu sözcük “insanın göğsündeki kalp” için değil, “insandaki şuur, idrak, hissiyat, heves, ilke, düşünce, niyet ve irâde merkezi” için kullanılır. Hissedilen acının ne kadar dokunaklı olduğunu ifade etmek üzere Türkçe’de kullanılan “Ciğerime işledi”, “Kalbim kırıldı”, “Ciğerim parçalandı”, “İçim acıdı” deyimleri ile Arapça’daki ıttılaun alel ef’ideh [gönüllerin üzerine tırmanıp çıkma] deyimi aynı anlamı ifade etmektedir. HY.

8- اِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ     İnneha aleyhim mu'sadeh.

S. Ateş    O, onların üzerine kapatılıp kilitlenecektir.

Kelimeler       :

Esede  :Kapatılmış, örtülmüş,

Mu’sade, kapıyı kapattım, kilitledim” ifadesinden gelmiştir ve “tıpalanmış, sımsıkı kapatılmış” demektir.HY.

90Beled 20- Aleyhim narun mu'sadeh. Onlara üzerlerine kilitlenecek bir ateş vardır!

9- فٖى عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ Fî amedim mumeddedeh.

S. Ateş    (Kendileri,) Uzatılmış direkler arasında (bağlı) olarak (kalacaklardır).

Kelimeler       :

Amede            :Direk, bina, kastetmek,

'İmâd'ın veya 'amûd'un çoğulu olan 'amed, dayaklar, direkler anlamla­rına gelir. Bu kelimenin kökü, kasd anlamındaki 'amd dir. Toplumun iş­lerini yürüten lidere, askerin kumandanına, insanın omurga kemiğine 'amûd denir.  Yerinden desteksiz, yardımsız kalkamayan hastaya, çok şiddetli üzüntüye, sırttaki yaraya ve ura da.HY.

Medade: Uzatmak, dikmek, yaymak, yardım, destek, upuzun, ziyade, ek, katkı, süre

ARAPÇASI OKUNUŞU YAKLAŞIK MEALİ

(١٠٤-١)
104.1*************وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

104.1 - Veylul likulli humezetil lumezeh.

S ATEŞ - (İnsanları) Diliyle çekiştiren, kaş ve gözüyle işâretler yapıp alay eden her fesâd kişinin vay haline!

 rtfSndPly*104.2*
(١٠٤-٢)
104.2*************اَلَّذٖى جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ

104.2 - Ellezî cemea mâlev ve addedeh.

104.2 - O ki mal yığdı, onu saydı durdu.

 rtfSndPly*104.3*
(١٠٤-٣)
104.3*************يَحْسَبُ اَنَّ مَالَهُ اَخْلَدَهُ

104.3 - Yahsebu enne mâlehû ahledeh.

104.3 - Malının, kendisini ebedi yaşatacağını sanıyor.

 rtfSndPly*104.4*
(١٠٤-٤)
104.4*************كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِى الْحُطَمَةِ

104.4 - Kellâ leyumbezenne fil hutameh.

104.4 - Hayır, andolsun ki o, Hutame'ye atılacaktır.

 rtfSndPly*104.5*
(١٠٤-٥)
104.5*************وَمَا اَدْرٰیكَ مَا الْحُطَمَةُ

104.5 - Ve mâ edrâke mel hutameh.

104.5 - Hutame'nin ne olduğunu sen nereden bileceksin?

 rtfSndPly*104.6*
(١٠٤-٦)
104.6*************نَارُ اللّٰهِ الْمُوقَدَةُ

104.6 - Nârullâhil mûgadeh.

104.6 - Allâh'ın tutuşturulmuş ateşidir.

 rtfSndPly*104.7*
(١٠٤-٧)
104.7*************اَلَّتٖى تَطَّلِعُ عَلَى الْاَفْپِدَةِ

104.7 - Elletî tettaliu alel ef'ideh.

104.7 - (Bir ateş) Ki gönüllere işler.

 rtfSndPly*104.8*
(١٠٤-٨)
104.8*************اِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

104.8 - İnnehâ aleyhim mué'sadeh.

104.8 - O, onların üzerine kapatılıp kilitlenecektir.

 rtfSndPly*104.9*
(١٠٤-٩)
104.9*************فٖى عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

104.9 - Fî amedim mumeddedeh.

104.9 - (Kendileri,) Uzatılmış direkler arasında (bağlı) olarak (kalacaklardır).