19 MERYEM SURESİ

 rtfSelectedTabRef*8*98*90*019.090*Meryem 1-98**1*90*tumSure*rtfSelectedTabRef
 rtfBulunanSayi*90*rtfBulunanSayi
 rtfSndPly*19.1*ARAPÇASI OKUNUŞU YAKLAŞIK MEALİ
(١٩-١)
19.1*************كهيعص
19.1 - Kâf hâ yâ âyn sâd.
S ATEŞ - Kâf hâ yâ 'ayn sâd.

 rtfSndPly*19.2*
(١٩-٢)
19.2*************ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا
19.2 - Zikru rahmeti rabbike abdehû zekeriyyâ.
19.2 - Bu, Rabbinin, kulu Zekeriyyâ'ya rahmetini anıştır.

 rtfSndPly*19.3*
(١٩-٣)
19.3*************اِذْ نَادٰى رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا

19.3 - İz nâdâ rabbehû nidâen hafiyyâ.

19.3 - O, Rabbine gizli bir seslenişle yalvarmıştı:

 rtfSndPly*19.4*
(١٩-٤)
19.4*************قَالَ رَبِّ اِنّٖى وَهَنَ الْعَظْمُ مِنّٖى وَاشْتَعَلَ الرَّاْسُ شَيْبًا وَلَمْ اَكُنْ بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا

19.4 - Gâle rabbi innî vehenel azmu minnî veştealer raé'su şeybev ve lem ekum biduâike rabbi şegıyyâ.

19.4 - Rabbim, demişti, ben, bende kemik gevşedi; baş, ihtiyarlk aleviyle tutuştu. Rabbim, sana du'â ile hiçbir zaman bahtsız olmadım (her du'â ettikçe kabul buyurdun, beni istediğimden mahrum etmedin).

 rtfSndPly*19.5*
(١٩-٥)
19.5*************وَاِنّٖى خِفْتُ الْمَوَالِىَ مِنْ وَرَائٖى وَكَانَتِ امْرَاَتٖى عَاقِرًا فَهَبْ لٖى مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا

19.5 - Ve innî hıftul mevâliye miv verâî ve kânetimraetî âgıran feheb lî mil ledunke veliyyâ.

19.5 - Doğrusu ben arkamdan, yerime geçecek yakınlar(ımın iyi hareket etmeyecekler)inden korktum; karım da kısır. (Ne olur) katından bana yerime geçecek bir veli lutfet.

 rtfSndPly*19.6*
(١٩-٦)
19.6*************يَرِثُنٖى وَيَرِثُ مِنْ اٰلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا

19.6 - Yerisunî ve yerisu min âli yağgûb, vec'alhu rabbi radıyyâ.

19.6 - Ki, (o), bana ve Ya'kûb oğullarına mirâsçı olsun. Rabbim, onu beğendiğin bir insan yap.

 rtfSndPly*19.7*
(١٩-٧)
19.7*************يَا زَكَرِيَّا اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيٰى لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِيًّا

19.7 - Yâ zekeriyyâ innâ nubeşşiruke biğulâminismuhû yahyâ lem nec'al lehû min gablu semiyyâ.

19.7 - (Allâh buyurdu): Ey Zekeriyyâ, biz sana bir oğul müjdeleriz, adı Yahyâ'dır. Daha önce ona hiç kimseyi adaş yapmadık (ondan önce kimseye bu adı vermedik.)"

 rtfSndPly*19.8*
(١٩-٨)
19.8*************قَالَ رَبِّ اَنّٰى يَكُونُ لٖى غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَاَتٖى عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا

19.8 - Gâle rabbi ennâ yekûnu lî ğulâmuv ve kânetimraetî âgırav ve gad belağtu minel kiberi ıtiyyâ.

19.8 - (Zekeriyyâ): "Rabbim, dedi benim nasıl oğlum olur? Karım da kısırdır. Ben ise ihtiyarlığın son sınırına vardım."

 rtfSndPly*19.9*
(١٩-٩)
19.9*************قَالَ كَذٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَیَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْپًا

19.9 - Gâle kezâlik, gâle rabbuke huve aleyye heyyinuv ve gad halagtuke min gablu ve lem teku şey'â.

19.9 - Dedi: "Öyledir, ama Rabbin: 'O bana kolaydır, daha önce sen de hiçbir şey değilken seni de yaratmıştım' dedi."

 rtfSndPly*19.10*
(١٩-١٠)
19.10*************قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لٖى اٰيَةً قَالَ اٰيَتُكَ اَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلٰثَ لَيَالٍ سَوِيًّا

19.10 - Gâle rabbic'al lî âyeh, gâle âyetuke ellâ tukellimen nâse selâse leyâlin seviyyâ.

19.10 - Rabbim, dedi, (öyle ise) bana bir işâret ver. "Senin işâretin, sapasağlam olduğun halde tam üç gece (ve gündüz) insanlarla konuşamamandır." dedi.

 rtfSndPly*19.11*
(١٩-١١)
19.11*************فَخَرَجَ عَلٰى قَوْمِهٖ مِنَ الْمِحْرَابِ فَاَوْحٰى اِلَيْهِمْ اَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا

19.11 - Feharace alâ gavmihî minel mihrâbi feevhâ ileyhim en sebbihû bukratev ve aşiyyâ.

19.11 - (Zekeriyyâ), ma'bedden kavminin karşısına çıkıp onlara: "Sabah akşam (Rabbinizi) tesbih edin!" diye işâret etti.

 rtfSndPly*19.12*
(١٩-١٢)
19.12*************يَا يَحْيٰى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَاٰتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا

19.12 - Yâ yahyâ huzil kitâbe biguvveh, ve âteynâhul hukme sabiyyâ.

19.12 - Ey Yahyâ, Kitabı kuvvetle tut (Onun emirlerini uygula). (dedik) ve ona çocuk iken hikmet verdik.

 rtfSndPly*19.13*
(١٩-١٣)
19.13*************وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَكٰوةً وَكَانَ تَقِيًّا

19.13 - Ve hanânem mil ledunnâ ve zekâh, ve kâne tegıyyâ.

19.13 - Katımızdan bir rahmet (bir acıma duygusu) ve temizlik de (verdik; o günâhlardan) korunan oldu.

 rtfSndPly*19.14*
(١٩-١٤)
19.14*************وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا

19.14 - Ve berram bivâlideyhi ve lem yekun cebbâran asıyyâ.

19.14 - Ana babasına iyilik ediciydi, baş kaldıran bir zorba değildi.

 rtfSndPly*19.15*
(١٩-١٥)
19.15*************وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا

19.15 - Ve selâmun aleyhi yevme vulide ve yevme yemûtu ve yevme yub'asu hayyâ.

19.15 - Doğduğu gün, öleceği gün ve diri olarak kaldırılacağı gün ona selâm olsun!

 rtfSndPly*19.16*
(١٩-١٦)
19.16*************وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ مَرْيَمَ اِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ اَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا

19.16 - Vezkur fil kitâbi meryem, izintebezet min ehlihâ mekânen şergıyyâ.

19.16 - Kitapta Meryem'i de an. Bir zaman o âilesinden ayrılıp doğu yönünde bir yere çekilmişti.

 rtfSndPly*19.17*
(١٩-١٧)
19.17*************فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَاَرْسَلْنَا اِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا

19.17 - Fettehazet min dûnihim hıcâben feerselnâ ileyhâ rûhanâ fetemessele lehâ beşeran seviyyâ.

19.17 - Onlarla kendisi arasına bir perde çekmişti. Biz de ruhumuzu (Cebrâil'i) ona gönderdik. (O) ona düzgün bir insan şeklinde göründü.

 rtfSndPly*19.18*
(١٩-١٨)
19.18*************قَالَتْ اِنّٖى اَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْكَ اِنْ كُنْتَ تَقِيًّا

19.18 - Gâlet innî eûzu birrahmâni minke in kunte tegıyyâ.

19.18 - (Meryem) dedi ki: "Ben senden, çok esirgeyen(Allâh)'a sığınırım. Eğer (Allah'tan) korkuyorsan (bana dokunma)."

 rtfSndPly*19.19*
(١٩-١٩)
19.19*************قَالَ اِنَّمَا اَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِاَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا

19.19 - Gâle innemâ ene rasûlu rabbik, liehebe leki ğulâmen zekiyyâ.

19.19 - (Ruh): "Ben, dedi, sadece Rabbinin elçisiyim. Sana tertemiz bir erkek çocuğu hediye edeyim diye (geldim)."

 rtfSndPly*19.20*
(١٩-٢٠)
19.20*************قَالَتْ اَنّٰى يَكُونُ لٖى غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنٖى بَشَرٌ وَلَمْ اَكُ بَغِيًّا

19.20 - Gâlet ennâ yekûnu lî ğulâmuv ve lem yemsesnî beşeruv ve lem eku beğıyyâ.

19.20 - Benim nasıl oğlum olur, dedi, bana bir insan dokunmadı ve ben bir kahpe de değilim.

 rtfSndPly*19.21*
(١٩-٢١)
19.21*************قَالَ كَذٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَیَّ هَيِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ اٰيَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِنَّا وَكَانَ اَمْرًا مَقْضِيًّا

19.21 - Gâle kezâlik, gâle rabbuki huve aleyye heyyin, ve linec'alehû âyetel linnâsi ve rahmetem minnâ, ve kâne emram magdıyyâ.

19.21 - (Ruh): "Öyledir, dedi, Rabbin: 'O bana kolaydır. Onu insanlara bir mu'cize ve bizden bir rahmet kılmak için (bunu yapacağız)' dedi" ve iş olup bitti.

 rtfSndPly*19.22*
(١٩-٢٢)
19.22*************فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهٖ مَكَانًا قَصِيًّا

19.22 - Fehamelethu fentebezet bihî mekânen gasıyyâ.

19.22 - (Meryem), ona gebe kaldı. Onunla uzak bir yere çekildi.

 rtfSndPly*19.23*
(١٩-٢٣)
19.23*************فَاَجَاءَهَا الْمَخَاضُ اِلٰى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنٖى مِتُّ قَبْلَ هٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا

19.23 - Feecâehel mehâdu ilâ ciz'ın nahleh, gâlet yâ leytenî mittu gable hâzâ ve kuntu nesyem mensiyyâ.

19.23 - Doğum sancısı onu, bir hurma dalı(nın altı)na getirdi. "Keşke dedi, bundan önce ölseydim, unutulup gitseydim!"

 rtfSndPly*19.24*
(١٩-٢٤)
19.24*************فَنَادٰیهَا مِنْ تَحْتِهَا اَلَّا تَحْزَنٖى قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا

19.24 - Fenâdâhâ min tahtihâ ellâ tahzenî gad ceale rabbuki tahteki seriyyâ.

19.24 - Altından (Ruh) ona şöyle seslendi: "Üzülme Rabbin alt tarafında bir su arkı var etti."

 rtfSndPly*19.25*
(١٩-٢٥)
19.25*************وَهُزّٖى اِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا

19.25 - Ve huzzî ileyki biciz'ın nahleti tusâgıt aleyki rutaben ceniyyâ.

19.25 - Hurma dalını sana doğru silkele, üzerine olmuş, taze hurma dökülsün.

 rtfSndPly*19.26*
(١٩-٢٦)
19.26*************فَكُلٖى وَاشْرَبٖى وَقَرّٖى عَيْنًا فَاِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ اَحَدًا فَقُولٖى اِنّٖى نَذَرْتُ لِلرَّحْمٰنِ صَوْمًا فَلَنْ اُكَلِّمَ الْيَوْمَ اِنْسِيًّا

19.26 - Fekulî veşrabî ve garrî aynâ, feimmâ terayinne minel beşeri ehaden fegûlî innî nezertu lirrahmâni savmen felen ukellimel yevme insiyyâ.

19.26 - Ye, iç, gözün aydın olsun! Eğer insanlardan birini görürsen: Ben Rahmân için (susma) oruc(u) adadım, bugün hiçbir insanla konuşmayacağım" de."

 rtfSndPly*19.27*
(١٩-٢٧)
19.27*************فَاَتَتْ بِهٖ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْپًا فَرِيًّا

19.27 - Feetet bihî gavmehâ tahmiluh, gâlû yâ meryemu legad cié'ti şey'en feriyyâ.

19.27 - (Meryem) onu taşıyarak kavmine getirdi: "Ey Meryem, dediler, sen tuhaf bir iş yaptın."

 rtfSndPly*19.28*
(١٩-٢٨)
19.28*************يَا اُخْتَ هٰرُونَ مَا كَانَ اَبُوكِ امْرَاَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ اُمُّكِ بَغِيًّا

19.28 - Yâ uhte hârûne mâ kâne ebûkimrae sev'iv ve mâ kânet ummuki beğıyyâ.

19.28 - Ey Hârûn'un kızkardeşi, baban kötü bir adam değildi, annen de fâhişe değildi (sen ne yaptın böyle)?

 rtfSndPly*19.29*
(١٩-٢٩)
19.29*************فَاَشَارَتْ اِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِى الْمَهْدِ صَبِيًّا

19.29 - Feeşârat ileyh, gâlû keyfe nukellimu men kâne fil mehdi sabiyyâ.

19.29 - (Meryem), çocuğu gösterdi. Dediler ki: "Beşikteki çocukla nasıl konuşuruz?"

 rtfSndPly*19.30*
(١٩-٣٠)
19.30*************قَالَ اِنّٖى عَبْدُ اللّٰهِ اٰتٰاینِىَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنٖى نَبِيًّا

19.30 - Gâle innî abdullâh, âtâniyel kitâbe ve cealenî nebiyyâ.

19.30 - (Çocuk): "Ben Allâh'ın kuluyum, dedi,(O) bana Kitabı verdi, beni peygamber yaptı."

 rtfSndPly*19.31*
(١٩-٣١)
19.31*************وَجَعَلَنٖى مُبَارَكًا اَيْنَ مَا كُنْتُ وَاَوْصَانٖى بِالصَّلٰوةِ وَالزَّكٰوةِ مَا دُمْتُ حَيًّا

19.31 - Ve cealenî mubâraken eyne mâ kuntu ve evsânî bis salâti vez zekâti mâ dumtu hayyâ.

19.31 - Beni bulunduğum her yerde yararlı kıldı. Sağ olduğum sürece bana namaz kılmayı, zekât vermeyi emretti!

 rtfSndPly*19.32*
(١٩-٣٢)
19.32*************وَبَرًّا بِوَالِدَتٖى وَلَمْ يَجْعَلْنٖى جَبَّارًا شَقِيًّا

19.32 - Ve berram bivâlidetî ve lem yec'alnî cebbâran şegıyyâ.

19.32 - (Beni) anneme iyilik eder (kıldı), beni baş kaldıran bir zorba yapmadı.

 rtfSndPly*19.33*
(١٩-٣٣)
19.33*************وَالسَّلَامُ عَلَیَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ اَمُوتُ وَيَوْمَ اُبْعَثُ حَيًّا

19.33 - Ves selâmu aleyye yevme vulidtu ve yevme emûtu ve yevme ub'asu hayyâ.

19.33 - Doğduğum gün de, öleceğim gün de ve diri olarak kaldırılacağım gün de bana esenlik verilmiştir.

 rtfSndPly*19.34*
(١٩-٣٤)
19.34*************ذٰلِكَ عٖيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذٖى فٖيهِ يَمْتَرُونَ

19.34 - Zâlike îsebnu meryem, gavlel haggıllezî fîhi yemterûn.

19.34 - İşte Meryem oğlu Îsâ. Şüphe edip ayrılığa düştükleri şey, "gerçek söz"e göre budur.

 rtfSndPly*19.35*
(١٩-٣٥)
19.35*************مَا كَانَ لِلّٰهِ اَنْ يَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحَانَهُ اِذَا قَضٰى اَمْرًا فَاِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ

19.35 - Mâ kâne lillâhi ey yettehıze miv veledin subhâneh, izâ gadâ emran feinnemâ yegûlu lehû kun feyekûn.

19.35 - Çocuk edinmek, Allah'a yakışmaz. O'nun şânı yücedir. Bir işi yapmak istedi mi ona sadece "ol" der, (o da) olur.

 rtfSndPly*19.36*
(١٩-٣٦)
19.36*************وَاِنَّ اللّٰهَ رَبّٖى وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقٖيمٌ

19.36 - Ve innallâhe rabbî ve rabbukum fağbudûh, hâzâ sıratum mustegîm.

19.36 - Şüphesiz, Allâh benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir, O'na kulluk edin. İşte doğru yol budur.

 rtfSndPly*19.37*
(١٩-٣٧)
19.37*************فَاخْتَلَفَ الْاَحْزَابُ مِنْ بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِلَّذٖينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظٖيمٍ

19.37 - Fahtelefel ahzâbu mim beynihim, feveylul lillezîne keferû mim meşhedi yevmin azîm.

19.37 - Kendi aralarından hizipler, ayrılığa düştüler. Artık büyük bir günü görmekten ötürü vay kâfirlerin haline!

 rtfSndPly*19.38*
(١٩-٣٨)
19.38*************اَسْمِعْ بِهِمْ وَاَبْصِرْ يَوْمَ يَاْتُونَنَا لٰكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فٖى ضَلَالٍ مُبٖينٍ

19.38 - Esmiğbihim ve ebsır yevme yeé'tûnenâ lâkiniz zâlimûnel yevme fî dalâlim mubîn.

19.38 - Bize geldikleri gün ne güzel işitir, ne güzel görürler. Ama o zâlimler, bugün apaçık sapıklık içindedirler!

 rtfSndPly*19.39*
(١٩-٣٩)
19.39*************وَاَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ اِذْ قُضِىَ الْاَمْرُ وَهُمْ فٖى غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ

19.39 - Ve enzirhum yevmel hasrati iz gudıyel emr, ve hum fî ğafletiv ve hum lâ yué'minûn.

19.39 - Onları şu hasret gününe karşı uyar ki, o zaman kendileri gaflet içinde inanmamakta ısrar ederlerken iş bitirilmiş olur (yaptıklarına pişman olup hasret çeker dururlar, ama iş işten geçmiştir artık).

 rtfSndPly*19.40*
(١٩-٤٠)
19.40*************اِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْاَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَاِلَيْنَا يُرْجَعُونَ

19.40 - İnna nahnu nerisul arda ve men aleyhâ ve ileynâ yurceûn.

19.40 - Dünyâya ve üzerinde bulunanlara biz vâris oluruz biz, ve bize döndürülürler.

 rtfSndPly*19.41*
(١٩-٤١)
19.41*************وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ اِبْرٰهٖيمَ اِنَّهُ كَانَ صِدّٖيقًا نَبِيًّا

19.41 - Vezkur fil kitâbi ibrâhîm, innehû kâne sıddîgan nebiyyâ.

19.41 - Kitapta İbrâhim'i de an; gerçekten o, çok doğru bir peygamberdi.

 rtfSndPly*19.42*
(١٩-٤٢)
19.42*************اِذْ قَالَ لِاَبٖيهِ يَا اَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنٖى عَنْكَ شَيْپًا

19.42 - İz gâle liebîhi yâ ebeti lime tağbudu mâ lâ yesmeu ve lâ yubsıru ve lâ yuğnî anke şey'â.

19.42 - Babasına demişti ki: "Babacığım, işitmeyen görmeyen ve sana hiçbir yararı olmayan şeylere niçin tapıyorsun?"

 rtfSndPly*19.43*
(١٩-٤٣)
19.43*************يَا اَبَتِ اِنّٖى قَدْ جَاءَنٖى مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَاْتِكَ فَاتَّبِعْنٖى اَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا

19.43 - Yâ ebeti innî gad câenî minel ılmi mâ lem yeé'tike fettebiğnî ehdike sırâtan seviyyâ.

19.43 - Babacığım, bana, sana gelmeyen bir bilgi geldi; bana uy, seni düzgün bir yola ileteyim.

 rtfSndPly*19.44*
(١٩-٤٤)
19.44*************يَا اَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ اِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمٰنِ عَصِيًّا

19.44 - Yâ ebeti lâ tağbudiş şeytân, inneş şeytâne kâne lirrahmâni asıyyâ.

19.44 - Babacığım, şeytâna tapma, çünkü şeytân, Rahmân'a isyân etmiştir.

 rtfSndPly*19.45*
(١٩-٤٥)
19.45*************يَا اَبَتِ اِنّٖى اَخَافُ اَنْ يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِنَ الرَّحْمٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا

19.45 - Yâ ebeti innî ehâfu ey yemesseke azâbum miner rahmâni fetekûne lişşeytâni veliyyâ.

19.45 - Babacığım, ben sana Rahmân'dan bir azâbın dokunmasından korkuyorum. O zaman, şeytânın dostu olursun.

 rtfSndPly*19.46*
(١٩-٤٦)
19.46*************قَالَ اَرَاغِبٌ اَنْتَ عَنْ اٰلِهَتٖى يَا اِبْرٰهٖيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَاَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنٖى مَلِيًّا

19.46 - Gâle erâğıbun ente an âlihetî yâ ibrâhîm, leil lem tentehi leercumenneke vehcurnî meliyyâ.

19.46 - (Babası): "Ey İbrâhim, dedi, sen benim tanrılarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer (onlara dil uzatmaktan) vazgeçmezsen, andolsun seni taşlarım. Uzun süre benden ayrıl, git!"

 rtfSndPly*19.47*
(١٩-٤٧)
19.47*************قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَاَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبّٖى اِنَّهُ كَانَ بٖى حَفِيًّا

19.47 - Gâle selâmun aleyk, seestağfiru leke rabbî, innehû kâne bî hafiyyâ.

19.47 - (İbrâhim): "Selâm sana, (esenlik içinde kal), dedi, senin için Rabbimden mağfiret dileyeceğim. Çünkü O, bana çok lutufkârdır."

 rtfSndPly*19.48*
(١٩-٤٨)
19.48*************وَاَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ وَاَدْعُوا رَبّٖى عَسٰى اَلَّا اَكُونَ بِدُعَاءِ رَبّٖى شَقِيًّا

19.48 - Ve ağtezilukum ve mâ ted'ûne min dûnillâhi ve ed'û rabbî, asâ ellâ ekûne biduâi rabbî şegıyyâ.

19.48 - Sizden de, Allah'tan başka yalvardıklarınızdan da ayrılıyor ve yalnız Rabbime yalvarıyorum. Umarım ki Rabbime yalvarmakla bahtsız olmam (istediklerimden mahrum bırakılmam).

 rtfSndPly*19.49*
(١٩-٤٩)
19.49*************فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ وَهَبْنَا لَهُ اِسْحٰقَ وَيَعْقُوبَ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا

19.49 - Felemmağtezelehum ve mâ yağbudûne min dûnillâhi vehebnâ lehû ishâga ve yağgûb, ve kullen cealnâ nebiyyâ.

19.49 - İşte onlardan ve onların Allah'tan başka taptıklarından ayrılınca biz ona İshak'ı ve (İshak'ın oğlu) Ya'kûb'u armağan ettik ve hepsini de peygamber yaptık.

 rtfSndPly*19.50*
(١٩-٥٠)
19.50*************وَوَهَبْنَا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا

19.50 - Ve vehebnâ lehum mir rahmetinâ ve cealnâ lehum lisâne sıdgın aliyyâ.

19.50 - Onlara rahmetimizden (mal ve çocuk) lutfettik ve onlar için yüce bir doğruluk dili verdik.

 rtfSndPly*19.51*
(١٩-٥١)
19.51*************وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ مُوسٰى اِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا

19.51 - Vezkur fil kitâbi mûsâ, innehû kâne muhlasav ve kâne rasûlen nebiyyâ.

19.51 - Kitapta Mûsâ'yı da an, çünkü o, içi temiz (bir insan)dı ve elçi bir peygamberdi.

 rtfSndPly*19.52*
(١٩-٥٢)
19.52*************وَنَادَيْنَاهُ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْاَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا

19.52 - Ve nâdeynâhu min cânibit tûril eymeni ve garrabnâhu neciyyâ.

19.52 - Ona Tûr'un sağ tarafından seslendik ve onu, özel konuşmak için (kendimize) yaklaştırdık.

 rtfSndPly*19.53*
(١٩-٥٣)
19.53*************وَوَهَبْنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنَا اَخَاهُ هٰرُونَ نَبِيًّا

19.53 - Ve vehebnâ lehû mir rahmetinâ ehâhu hârûne nebiyyâ.

19.53 - Ona, acıdığımızdan dolayı kardeşi Hârûn'u da peygamber olarak armağan ettik.

 rtfSndPly*19.54*
(١٩-٥٤)
19.54*************وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ اِسْمٰعٖيلَ اِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا

19.54 - Vezkur fil kitâbi ismâîl, innehû kâne sâdigal vağdi ve kâne rasûlen nebiyyâ.

19.54 - Kitapta İsmâ'il'i de an. Çünkü o sözünde duran, elçi bir peygamberdi.

 rtfSndPly*19.55*
(١٩-٥٥)
19.55*************وَكَانَ يَاْمُرُ اَهْلَهُ بِالصَّلٰوةِ وَالزَّكٰوةِ وَكَانَ عِنْدَ رَبِّهٖ مَرْضِيًّا

19.55 - Ve kâne yeé'muru ehlehû bis salâti vez zekâti ve kâne ınde rabbihî merdıyyâ.

19.55 - Halkına namaz kılmayı, zekât vermeyi emrederdi. Rabbi yanında beğenilmişti.

 rtfSndPly*19.56*
(١٩-٥٦)
19.56*************وَاذْكُرْ فِى الْكِتَابِ اِدْرٖيسَ اِنَّهُ كَانَ صِدّٖيقًا نَبِيًّا

19.56 - Vezkur fil kitâbi idrîs, innehû kâne sıddîgan nebiyyâ.

19.56 - Kitapta İdris'i de an: Çünkü o, çok doğru bir peygamberdi.

 rtfSndPly*19.57*
(١٩-٥٧)
19.57*************وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا

19.57 - Ve rafağnâhu mekânen aliyyâ.

19.57 - Onu yüce bir yere yükseltmiştik.

 rtfSndPly*19.58*
(١٩-٥٨)
19.58*************اُولٰئِكَ الَّذٖينَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيّٖنَ مِنْ ذُرِّيَّةِ اٰدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِنْ ذُرِّيَّةِ اِبْرٰهٖيمَ وَاِسْرَایٖٔلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا اِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِمْ اٰيَاتُ الرَّحْمٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا

19.58 - Ulâikellezîne en'amallâhu aleyhim minen nebiyyîne min zurriyyeti âdeme ve mimmen hamelnâ mea nûh, ve min zurriyyeti ibrâhîme ve isrâîle ve mimmen hedeynâ vectebeynâ, izâ tutlâ aleyhim âyâtur rahmâni harrû succedev ve bukiyyâ. (58. ayet, secde ayetidir.)

19.58 - İşte bunlar; Allâh'ın ni'met verdiği peygamberlerden, Âdem neslinden, Nûh ile beraber gemide taşıdıklarımızın neslinden, İbrâhim ve İsrâil (Ya'kûb) neslinden, yol gösterdiğimiz ve seçtiğimiz kimselerdendir. Onlara Rahmân'ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı.

 rtfSndPly*19.59*
(١٩-٥٩)
19.59*************فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ اَضَاعُوا الصَّلٰوةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا

19.59 - Fehalefe mim bağdihim halfun edâus salâte vettebeuş şehevâti fesevfe yelgavne ğayyâ.

19.59 - Onlardan sonra yerlerine öyle bir nesil geldi ki, namazı zayi ettiler, şehvetlerine uydular. Onlar kötülük bulacaklardır.

 rtfSndPly*19.60*
(١٩-٦٠)
19.60*************اِلَّا مَنْ تَابَ وَاٰمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَاُولٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْپًا

19.60 - İllâ men tâbe ve âmene ve amile sâlihan feulâike yedhulûnel cennete ve lâ yuzlemûne şey'â.

19.60 - Ancak tevbe eden, inanan ve iyi işler yapanlar, cennete girecekler ve hiç haksızlığa uğratılmayacaklardır.

 rtfSndPly*19.61*
(١٩-٦١)
19.61*************جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتٖى وَعَدَ الرَّحْمٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ اِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَاْتِيًّا

19.61 - Cennâti adninilletî veader rahmânu ıbâdehû bil ğayb, innehû kâne vağduhû meé'tiyyâ.

19.61 - Rahmân'ın kullarına gıyâben va'dettiği Adn cennetleri(ne gireceklerdir). Şüphesiz O'nun va'di yerine gelecektir.

 rtfSndPly*19.62*
(١٩-٦٢)
19.62*************لَا يَسْمَعُونَ فٖيهَا لَغْوًا اِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فٖيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا

19.62 - Lâ yesmeûne fîhâ lağven illâ selâmâ, ve lehum rizguhum fîhâ bukratev ve aşiyyâ.

19.62 - Orada boş söz değil, yalnız selâm işitirler. Orada sabah akşam rızıkları da hazırdır.

 rtfSndPly*19.63*
(١٩-٦٣)
19.63*************تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتٖى نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ كَانَ تَقِيًّا

19.63 - Tilkel cennetulletî nûrisu min ıbâdinâ men kâne tegıyyâ.

19.63 - İşte kullarımızdan, korunanlara vereceğimiz cennet budur.

 rtfSndPly*19.64*
(١٩-٦٤)
19.64*************وَمَا نَتَنَزَّلُ اِلَّا بِاَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَيْنَ اَيْدٖينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذٰلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا

19.64 - Ve mâ netenezzelu illâ biemri rabbik, lehû mâ beyne eydînâ ve mâ halfenâ ve mâ beyne zâlik, ve mâ kâne rabbuke nesiyyâ.

19.64 - Biz ancak Rabbinin emriyle ineriz. Önümüzde, arkamızda ve bunlar arasında olan herşey O'na âittir. Rabbin, asla unutkan değildir.

 rtfSndPly*19.65*
(١٩-٦٥)
19.65*************رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهٖ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا

19.65 - Rabbus semâvâti vel ardı ve mâ beynehumâ fağbudhu vastabir liıbâdetih, hel tağlemu lehû semiyyâ.

19.65 - (O), göklerin, yerin ve bunlar arasında bulunan şeylerin Rabbidir. O'na kulluk et ve O'na kullukta sabret. Hiç O'nun adıyla anılan birini biliyor musun?

 rtfSndPly*19.66*
(١٩-٦٦)
19.66*************وَيَقُولُ الْاِنْسَانُ ءَاِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ اُخْرَجُ حَيًّا

19.66 - Ve yegûlul insânu eizâ mâ mittu lesevfe uhracu hayyâ.

19.66 - İnsan: "Ben öldükten sonra mı diri olarak çıkarılacağım?" diyor.

 rtfSndPly*19.67*
(١٩-٦٧)
19.67*************اَوَلَا يَذْكُرُ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْپًا

19.67 - E ve lâ yezkurul insânu ennâ halagnâhu min gablu ve lem yeku şey'â.

19.67 - İnsan önceden hiçbir şey değilken kendisini nasıl yarattığımızı düşünmüyor mu?

 rtfSndPly*19.68*
(١٩-٦٨)
19.68*************فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطٖينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا

19.68 - Feve rabbike lenahşurannehum veş şeyâtîne summe lenuhdırannehum havle cehenneme cisiyyâ.

19.68 - Rabbine andolsun ki, onları ve şeytânları mutlaka toplayacağız, sonra onları diz çökmüş vaziyette cehennemin çevresinde bulunduracağız.

 rtfSndPly*19.69*
(١٩-٦٩)
19.69*************ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شٖيعَةٍ اَيُّهُمْ اَشَدُّ عَلَى الرَّحْمٰنِ عِتِيًّا

19.69 - Summe lenenzianne min kulli şîatin eyyuhum eşeddu aler rahmâni ıtiyyâ.

19.69 - Sonra her milletten Rahmân'a en çok karşı geleni ayıracağız.

 rtfSndPly*19.70*
(١٩-٧٠)
19.70*************ثُمَّ لَنَحْنُ اَعْلَمُ بِالَّذٖينَ هُمْ اَوْلٰى بِهَا صِلِيًّا

19.70 - Summe lenahnu ağlemu billezîne hum evlâ bihâ sıliyyâ.

19.70 - Sonra, elbette biz, kimlerin oraya girmeğe uygun olduğunu daha iyi biliriz.

 rtfSndPly*19.71*
(١٩-٧١)
19.71*************وَاِنْ مِنْكُمْ اِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلٰى رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِيًّا

19.71 - Ve im minkum illâ vâriduhâ, kâne alâ rabbike hatmem magdıyyâ.

19.71 - İçinizden oraya gitmeyecek hiç kimse yoktur. Bu, Rabbinin üzerine aldığı kesin borçtur.

 rtfSndPly*19.72*
(١٩-٧٢)
19.72*************ثُمَّ نُنَجِّى الَّذٖينَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمٖينَ فٖيهَا جِثِيًّا

19.72 - Summe nuneccillezînet tegav ve nezeruz zâlimîne fîhâ cisiyyâ.

19.72 - Sonra korunanları kurtarırız ve zâlimleri öyle diz üstü çökmüş olarak bırakırız.

 rtfSndPly*19.73*
(١٩-٧٣)
19.73*************وَاِذَا تُتْلٰى عَلَيْهِمْ اٰيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذٖينَ كَفَرُوا لِلَّذٖينَ اٰمَنُوا اَيُّ الْفَرٖيقَيْنِ خَيْرٌ مَقَامًا وَاَحْسَنُ نَدِيًّا

19.73 - Ve iza tutlâ aleyhim âyâtunâ beyyinâtin gâlellezîne keferû lillezîne âmenû eyyul ferîgayni hayrum megâmev ve ahsenu nediyyâ.

19.73 - Onlara açık açık âyetlerimiz okunduğu zaman, inkâr edenler, inananlar için "İki topluluktan hangisinin makamı daha hayırlı, meclisi (mevkii) daha güzeldir?" derler.

 rtfSndPly*19.74*
(١٩-٧٤)
19.74*************وَكَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ اَحْسَنُ اَثَاثًا وَرِیْٔاً

19.74 - Ve kem ehleknâ gablehum min garnin hum ahsenu esâsev ve rié'yâ.

19.74 - Onlardan önce nice nesiller helâk ettik ki onlar eşyaca ve gösterişce daha güzeldi.

 rtfSndPly*19.75*
(١٩-٧٥)
19.75*************قُلْ مَنْ كَانَ فِى الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمٰنُ مَدًّا حَتّٰى اِذَا رَاَوْا مَا يُوعَدُونَ اِمَّا الْعَذَابَ وَاِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكَانًا وَاَضْعَفُ جُنْدًا

19.75 - Gul men kâne fid dalâleti felyemdud lehur rahmânu meddâ, hattâ izâ raev mâ yûadûne immel azâbe ve immes sâah, feseyağlemûne men huve şerrum mekânev ve ad'afu cundâ.

19.75 - De ki: "Kim sapıklık içinde ise Rahmân ona süre versin (ne çıkar). Nihâyet va'dedildiklerini -azâbı veya (Duruşma) sâ'ati(ni)- gördükleri zaman, kimin yerce daha kötü ve adamca daha zayıf olduğunu bileceklerdir.

 rtfSndPly*19.76*
(١٩-٧٦)
19.76*************وَيَزٖيدُ اللّٰهُ الَّذٖينَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَرَدًّا

19.76 - Ve yezîdullâhullezînehtedev hudâ, vel bâgıyâtus sâlihâtu hayrun ınde rabbike sevabev ve hayrum meraddâ.

19.76 - Allâh, yola gelenlerin hidâyetini artırır. Kalıcı olan yararlı işler, Rabbinin yanında hem mükâfât bakımından daha iyidir, hem varılacak yer bakımından daha iyidir!

 rtfSndPly*19.77*
(١٩-٧٧)
19.77*************اَفَرَاَيْتَ الَّذٖى كَفَرَ بِاٰيَاتِنَا وَقَالَ لَاُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا

19.77 - Eferaeytellezî kefera biâyâtinâ ve gâle leûteyenne mâlev ve veledâ.

19.77 - Âyetlerimizi inkâr edip: "Bana mal ve evlâd verilecek" diyen adamı gördün mü?

 rtfSndPly*19.78*
(١٩-٧٨)
19.78*************اَطَّلَعَ الْغَيْبَ اَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمٰنِ عَهْدًا

19.78 - Ettaleal ğaybe emittehaze ınder rahmâni ahdâ.

19.78 - Gaybe mi çık(ıp bak)tı, yoksa Rahmân'ın huzûrunda bir söz mü aldı (Allâh ile bir andlaşma mı yaptı)?

 rtfSndPly*19.79*
(١٩-٧٩)
19.79*************كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا

19.79 - Kellâ, senektubu mâ yegûlu ve nemuddu lehû minel azâbi meddâ.

19.79 - Hayır (yanılıyor), biz onun dediğini yazacağız ve onun için azâbı uzattıkça uzatacağız.

 rtfSndPly*19.80*
(١٩-٨٠)
19.80*************وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَاْتٖينَا فَرْدًا

19.80 - Ve nerisuhû mâ yegûlu ve yeé'tînâ ferdâ.

19.80 - O dediği(malı ve evlâdı)na biz vâris olacağız (nesi varsa hepsi bize kalacak) ve o, bize tek başına gelecek (yanında ne malı, ne de evlâdı olmayacak).

 rtfSndPly*19.81*
(١٩-٨١)
19.81*************وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا

19.81 - Vettehazû min dûnillâhi âlihetel liyekûnû lehum ızzâ.

19.81 - Kendilerine destek olsunlar diye Allah'tan başka tanrılar edindiler.

 rtfSndPly*19.82*
(١٩-٨٢)
19.82*************كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا

19.82 - Kellâ, seyekfurûne biıbâdetihim ve yekûnûne aleyhim dıddâ.

19.82 - Hayır, (yarın o taptıkları tanrılar), bunların tapmalarını inkâr edecekler ve bunlara zıd olacaklardır.

 rtfSndPly*19.83*
(١٩-٨٣)
19.83*************اَلَمْ تَرَ اَنَّا اَرْسَلْنَا الشَّيَاطٖينَ عَلَى الْكَافِرٖينَ تَؤُزُّهُمْ اَزًّا

19.83 - Elem tera ennâ erselneş şeyâtîne alel kâfirîne teuzzuhum ezzâ.

19.83 - Görmedin mi biz kâfirlere şeytânları gönderdik, onları oynatıp duruyorlar.

 rtfSndPly*19.84*
(١٩-٨٤)
19.84*************فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ اِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا

19.84 - Felâ tağcel aleyhim, innemâ neuddulehum addâ.

19.84 - Onlar hakkında acele etme, biz onlar(ın günlerini ve nefeslerini doldurmaları) için saydıkça sayıyoruz.

 rtfSndPly*19.85*
(١٩-٨٥)
19.85*************يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقٖينَ اِلَى الرَّحْمٰنِ وَفْدًا

19.85 - Yevme nahşurul muttegîne iler rahmâni vefdâ.

19.85 - Korunanları, binek üzerinde ikram ile Rahmân'a götürdüğümüz gün,

 rtfSndPly*19.86*
(١٩-٨٦)
19.86*************وَنَسُوقُ الْمُجْرِمٖينَ اِلٰى جَهَنَّمَ وِرْدًا

19.86 - Ve nesûgul mucrimîne ilâ cehenneme virdâ.

19.86 - Suçluları da yaya ve susuz olarak cehenneme sürdüğümüz (gün),

 rtfSndPly*19.87*
(١٩-٨٧)
19.87*************لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ اِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمٰنِ عَهْدًا

19.87 - Lâ yemlikûneş şefâate illâ menittehaze ınder rahmâni ahdâ.

19.87 - Yalnız Rahmân'ın huzûrunda söz almış olanlardan başkaları şefâ'at edemezler.

 rtfSndPly*19.88*
(١٩-٨٨)
19.88*************وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَدًا

19.88 - Ve gâluttehazer rahmânu veledâ.

19.88 - Rahmân çocuk edindi dediler.

 rtfSndPly*19.89*
(١٩-٨٩)
19.89*************لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْپًا اِدًّا

19.89 - Legad cié'tum şey'en iddâ.

19.89 - Andolsun ki, "Siz pek kötü bir cür'ette bulundunuz!"

 rtfSndPly*19.90*
(١٩-٩٠)
19.90*************تَكَادُ السَّمٰوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْاَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا

19.90 - Tekâdus semâvâtu yetefettarne minhu ve tenşeggul ardu ve tehırrul cibâlu heddâ.

19.90 - Neredeyse o(sözün dehşeti)nden gökler çatlayacak, yer yarılacak ve dağlar yıkılıp dağılacaktır!.